راه و روش مینیمالیستی

آنچه امروزه دربارۀ سبک نوین زندگی، بر سر زبان‌هاست مینیمالیسم است. هر مینیمالیستی می‌داند که زندگی سرشار از معامله است. وقت گذاشتن برای چیزی به معنی از دست دادن آن وقت برای چیز دیگر است.

 البته به‌نظر می‌رسد که در مینیمالیسم موضوع مهم وسایل است، اما وقتی به‌هم‌‌ریختگی‌ها را کنار می‌زنید و چهارچوب ذهنی جدیدی را می‌پذیرید، می‌آموزید که مینیمالیسم اصلاً ربط چندانی به «وسایل» ندارد. مینیمالیسم رژیم غذایی نیست که یا آن را رعایت کنید یا نکنید. اتاق سفیدی نیست که چیزی داخل آن نباشد به‌جز یک گلدان پرطراوت و یک اثر هنری. همچنین یک کمد کوچولو یا کشویی بدون انباشتگی و خرت‌وپرت یا اسباب‌بازی‌های دست‌ساز چوبی مرتب‌چیده‌شده نیست.

                برعکس، مینیمالیسم یک چهارچوب ذهنی است؛ تصمیمی است که براساس آن آهسته و پیوسته، در گذر ماه‌ها و سال‌ها، برای به دست آوردن زندگی مناسب تلاش می‌کنید؛ زندگی‌ای است که با آن کسی که درون شماست هماهنگی دارد، طوری که حتی شما را به فرد بهتری تبدیل می‌کند.

                و مهم‌تر از این، مینیمالیسم هویتی است از آن شما (و از آن من) تا از امتیازات آن بهره‌مند شویم.