سنفونی روحانی

امروز، كه سرانجام جرئت مي كنم احساسي را كه تا مدت ها به حضور آن در قلبم اعتراف نمي كردم، با نام واقعي اش بنامم، به سختي مي توانم توضيحي براي خود بيابم و بفهمم چگونه تاكنون، آن احساس را اشتباه گرفته بودم… و اين كه چگونه برخي از واژگان املي، كه در همين دفتر، آنها را يادداشت كرده ام، به نظرم مرموز و اسرار آميز مي رسيده است… و اين كه چگونه پس از اظهارات پاك و معصومانه ژرترود، توانسته بودم همچنان اين واقعيت را كه او را عميقا دوست مي داشتم، ناديده انگاشته، و يا به آن ترديد داشته باشم…